[isim]

[askerlik]

• Erlikten yetişmiş, askerî okullarda okumadan başarı gösterip rütbe alan ve yükselen subay

[sıfat]

[mecaz]

• Gerekli okul eğitimini görmeden kendini yetiştirmiş olan (kimse), mektepli karşıtı

[sıfat]

• Alay edici, küçümseyici, müstehzi

  Sesi alaylı bir ahenkle kadının kulaklarına çarptı. - Mithat Cemal Kuntay

[sıfat]

• Gösterişli, görkemli, debdebeli

  Düriye'min güğümleri kalaylı / Fistan giymiş, etekleri alaylı - Halk türküsü

[sıfat]

• Kalaylanmış (kap)

  Bir salepçinin kalaylı güğümü tütüyordu. - Sait Faik Abasıyanık

• İçinde kalay bulunan

[mecaz]

• Gösterişi ve süsü yapay olan

Ata Sözleri ve Deyimler

• kalaylı bakır küflenmez