[isim]

[eskimiş]

• İnce softan hafif ve dar bir üstlük

[isim]

• Tombala vb. oyunlarda sayıların yazılı olduğu kart

• Boya, kumaş, halı vb. ürünlerin çeşitlerini küçük parçalar hâlinde gösteren liste

[tiyatro]

• Tuluat tiyatrosunun kapısına asılan tabela

[isim]

[eskimiş]

• Kekemelik, pepemelik

[isim]

• Sırt dayamaya yarayan yer

  Rıza Efendi iskemlesinin arkalığına iyice yaslandı. - Tarık Buğra

• Sırtında yük taşıyan hamalların, yük taşırken kullandıkları arka yastığı, semer, hamal semeri, arkalıç

[eskimiş]

• Ev içinde giyilen kolsuz, kalınca bir kısa hırka türü

[isim]

• Atak olanın durumu veya atak bir biçimde yapılan iş, davranış, cüret

  Kara Yusuf ve arkadaşlarındaki ataklık halkı sarıyor. - Tarık Buğra

[sıfat]

• Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmiş olan (kimse)

  Ertesi sabah bahçede gezinirken Mehmet, emektar azaplarından birini gördü. - Emine Işınsu

[mecaz]

• Çok kullanılmış, eski

  Emektar makinenin tozlarını silip masaya yerleşmeye karar verdim. - Çetin Altan

[isim]

[din bilgisi]

• Kırk kişilik evliya topluluğu

Ata Sözleri ve Deyimler

• kırklara karışmak

[sıfat]

• Kesin karar vermiş olan

  Hatta bu kararlı ve aceleci hâliyle katil suratlı kahveciyi ürkütmeyi başardığı bile söylenebilirdi. - İhsan Oktay Anar

• Kararında direnen, kararını değiştirmeyen

  Eskiden çok kararlıyken şimdi gevşemiş gibi idi. - Memduh Şevket Esendal

• Dengeli

[isim]

• Karaltı

  Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu. - Ömer Seyfettin

• Kararmış yer, siyahlık

[isim]

• Kara olma durumu

• Karaya çalan leke

[isim]

• Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

  Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

• Hafif karanlık

• Leke

[isim]

• Ermiş kimselerin gösterdiklerine inanılan, doğaüstü, şaşkınlık uyandırıcı davranış veya durum

  Babamın, mucize ve keramet kıssaları olarak bize anlattığı şeyler bu çeşit gülünç ve çocukça masallardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Olağanüstü durum

Ata Sözleri ve Deyimler

• keramet buyurdunuz (veya keramette bulundunuz)
• kerameti kendinden menkul
• keramette bulunmak

[-i]

• Bir şeyin kenarında kertik açmak, çentmek

[halk ağzında]

• Sertçe sürtünmek

  Kayık rıhtımı kerterek geçti.

[isim]

• Kart olma durumu

[isim]

• Kart konulan gereç

[isim]

[tarih]

• Osmanlı ordusunda taşıma işlerinde kullanılan at, deve, katır vb. hayvanlar

• Bu amaçla halktan ücret karşılığında kiralanan yük hayvanı

  Gündüzki muharebede obüs isabetiyle yaralanmış bir mekkâre katırının canhıraş çığlığı... - Attila İlhan