[isim]

• Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı

[sıfat]

• Bu renkte olan

• Beyaz leke

  Bir gözünde akı var.

[sıfat]

[mecaz]

• Temiz

[sıfat]

[mecaz]

• Dürüst

[sıfat]

[mecaz]

• Sıkıntısız, rahat

  Ak günler göresin.

Ata Sözleri ve Deyimler

• ak akçe kara gün içindir
• ak dediğine kara demek
• ak don kara don geçitte belli olur
• ak gün ağartır, kara gün karartır
• akı ak karası kara
• akı karası geçitte belli olur
• akım derken bokum demek
• ak koyun kara koyun geçit başında belli olur
• ak koyunu gören içi dolu yağ sanır
• ak koyunun kara kuzusu da olur
• ak köpeğin pamuk pazarına zararı vardır
• akla karayı seçmek
• ak sakaldan yok sakala gelmek

[isim]

[halk ağzında]

• Ağabey

[isim]

[eskimiş]

• Su

[isim]

[halk ağzında]

• Abla

• Anne

[isim]

• Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş

• Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük

[sıfat]

• Bu kumaştan yapılan

[eskimiş]

• Bu kumaştan yapılan ve dervişlerce giyilen hırka

• Kepenek (I)

Ata Sözleri ve Deyimler

• aba altında er yatar
• aba altından sopa (veya değnek) göstermek
• aba gibi
• abanın kadri yağmurda bilinir
• aba vakti yaba, yaba vakti aba
• abayı sermek
• abayı yakmak

[sıfat]

• Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil, ince karşıtı

  Cebinden kaba fil dişi saplı bir de çakı çıkardı. - Ömer Seyfettin

• Taneleri iri

  Kaba çakıl.

• Terbiyesiz, görgüsü kıt, nezaketsiz (kimse)

  Kaba, hantal, şivesiz bir sürü adamlar kafesinin önüne toplanırlar. - Refik Halit Karay

• Hafif olduğu hâlde kalın veya hacimli

  Kaba bir yün döşekle temiz bir şilte, yastık yorgan buldum. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

• Kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer

[mecaz]

• Terbiyeye, inceliğe aykırı, çirkin, kötü

  Çocuklardan biri ağzından çok fena, çok kaba bir şey kaçırdı. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

• kabasını almak

[isim]

• Çocuğu olan erkek, peder

• Çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan erkek

  Türk babanın ve Türk ananın çocuğu Türk'tür. - Anayasa

• Kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme

• Çatı merteği

• Bir ülkeye veya bir topluluğa yararlı olmuş kimse

  Atatürk Türk milletinin babasıdır.

[mecaz]

• Anlayışlı, iyi huylu erkek

[mecaz]

• Silah kaçakçılığı, kara para aklama ve uyuşturucu madde ticareti vb. kirli ve gizli işler yapan çetenin başı

[mecaz]

• Koruyucu, babalık duyguları ile dolu kimse

[mecaz]

• Ata

  Asya'daki babalarımızdan miras kalan millî şiirimizin manzum şekillerinde... - Yahya Kemal Beyatlı

[sıfat]

[argo]

• Çok kaliteli, üstün nitelikli

[eskimiş]

• Tarikatların bazısında tekke büyüğü

  Bektaşi babası.

[eskimiş]

• Bu gibi kimselere verilen unvan

  Gül Baba. Nur Baba. Baba İlyas.

[denizcilik]

• Gemi veya iskelede halatın takıldığı yuvarlak başlı iri demir, ağaç veya beton dikme

[mimarlık]

• Bir merdivende, tırabzanın sahanlıkla birleştiği yerde bulunan dikey öge

Ata Sözleri ve Deyimler

• baba değil, tırabzan babası
• baba koruk (veya erik) yer, oğlunun dişi kamaşır
• babam!
• baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana
• babamın adı Hıdır, elimden gelen budur
• babam sağ olsun
• babana rahmet
• babanın sanatı oğla mirastır
• baba oğluna bir bağ bağışlamış, oğul babaya bir salkım üzüm vermemiş
• baba olmak
• babasına rahmet okutmak
• babasından mal kalan, merteği içinden bitmiş sanır
• babasının (veya babalarının) çiftliği
• babasının hayrına
• babasının kızı
• babasının oğlu
• baba vergisi görümlük, koca vergisi doyumluk

[isim]

[hayvan bilimi]

• Akbabagillerden, başı ve boynu çıplak olan, dağlık yerlerde yaşayan, leşle beslenen, çok yüksekten uçarak keskin gözleriyle çok uzakları görebilen, iri ve yırtıcı bir kuş, kerkes (Vultur monachus)

[sıfat]

[mecaz]

• İhtiyar

[sıfat]

[mecaz]

• Çıkarı için başkalarını sömüren