[isim]

[bitki bilimi]

• Gülgillerden, kendi kendine yetişen, üzerine armut aşılanan ağaç, yaban armudu, dağ armudu (Pirus piraster)

[bitki bilimi]

• Bu ağacın, armuda benzeyen, iyice olgunlaştıktan sonra yenilebilen yemişi

[argo]

• Kaba adam, yol iz bilmez kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

• ahlatın iyisini (dağda) ayılar yer

[isim]

[eskimiş]

• Bir karışım içindeki parçalar, ögeler

[fizyoloji]

• Beden yapısının temelini oluşturan ögeler

[isim]

• Bitlis iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Bir toplum içinde kişilerin uymak zorunda oldukları davranış biçimleri ve kuralları, aktöre, sağtöre

  Ahlak düzelmeden hiçbir şey düzelmez. - Çetin Altan

• Huylar

  Bu şoförler hepinizin ahlakını bozdu. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Ahlaka uygun, ahlakla ilgili, aktöresel, sağtöresel

  Bütün vaktim babamın verdiği ahlaki kitapları okumakla geçer. - Ömer Seyfettin

[zarf]

• Ahlakça

[isim]

• Ahlamak işi

[sıfat]

• Ahlak kurallarına bağlı, bunlara uygun davranan (kimse)

[nesnesiz]

• İç çekmek, ah etmek, ah çeker gibi ses çıkarmak

  Sabahtan beri sıkıntıdan ahladı durdu.

[isim]

• Törellik

[zarf]

• Ahlak anlayışına göre, ahlak değerleri bakımından, ahlaken

  Hepsinin başında iş olmazsa ahlakça çürür insan. - Kerim Korcan

[isim]

[eskimiş]

[toplum bilimi]

• Töre bilimi

[isim]

• Ahlak konularını inceleyen filozof veya bu konularla uğraşan kimse

  Ahlakçılar bu mahzurlarla cenkleşiyorlar. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[sıfat]

[felsefe]

• Her şeyi ahlak açısından değerlendiren, törelci, aktöreci, moralist

[isim]

[eskimiş]

• Bizden sonrakiler, eslaf karşıtı

[isim]

• Bir insanın veya bir insan grubunun iyi ve kötü açısından davranış biçimi ve ahlaki düşünüşü

• Ahlak kuralları ile uyum içinde olma

[sıfat]

• Ahlak kurallarına uymayan

[mecaz]

• Dürüst davranmayan, kötü huylu, terbiyesiz

  O ahlaksız insanların arasında bu çocuk nasıl rahat eder. - Peyami Safa

[isim]

• Ahlama işi