[sıfat]

• Zeki ve yaramaz (çocuk)

  Güneş ise afacan bir çocuk gibi bulutlarla saklambaç oynuyor, bir kaybolup bir gözüküyordu. - Ayşe Kulin

[isim]

• Afacan olma durumu, yaramazlık

  Ben sürekli bir afacanlıkla ve çığırtkanlıkla koşuşup duruyordum. - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

• Afacanlaşmak durumu

[nesnesiz]

• Yaramazlaşmak, yaramaz, ele avuca sığmaz duruma gelmek

  Çocuk günden güne afacanlaşıyor.