Afa ile Biten Kelimeler



AFA ile biten 9 kelime bulunuyor. Sonu AFA olan kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Afa ile başlayan kelimeler. İçinde afa olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

8 Harfli Kelimeler

KURUKAFA16

7 Harfli Kelimeler

MANKAFA14

6 Harfli Kelimeler

ZÜRAFA17, MALAFA13, KARAFA12

5 Harfli Kelimeler

PRAFA15

4 Harfli Kelimeler

YAFA12, SAFA11, KAFA10


KAFA (Kelime Kökeni: Arapça ḳafā)


[isim]
  • İnsan başı, ser
[mecaz]
  • Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin, bellek

    Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş. - Yahya Kemal Beyatlı

[mecaz]
  • Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet

    Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kafa (veya kafasını) dinlendirmek
  • kafa (veya kafasını) karıştırmak
  • kafa (veya kafasını) şişirmek
  • kafa (veya kafasını) ütülemek
  • kafa (veya kafayı) çekmek
  • kafa (veya kafayı veya kafasını) dinlemek
  • kafa atmak
  • kafa bulmak
  • kafa cilalamak
  • kafa eskitmek
  • kafa göz yarmak
  • kafa kafaya vermek
  • kafa kalmamak
  • kafa patlatmak
  • kafa sallamak
  • kafası (veya kafasına) takılmak
  • kafası almamak (veya sarmamak)
  • kafası bir dünya
  • kafası bozulmak
  • kafası bulanmak
  • kafası dolmak
  • kafası dönmek
  • kafası dumanlanmak
  • kafası durmak
  • kafası düzelmek
  • kafası ile oynamak
  • kafası işlemek (veya çalışmak)
  • kafası karışmak (veya allak bullak olmak)
  • kafası kazan (gibi) olmak
  • kafası kızmak
  • kafasına dank etmek
  • kafasına estiği gibi
  • kafasına geçirmek
  • kafasına girmek
  • kafasına girmemek
  • kafasına göre
  • kafasına koymak
  • kafasına sığmamak
  • kafasına söz girmemek
  • kafasına uymak
  • kafasına vura vura
  • kafasına vur, ekmeğini elinden al
  • kafasına vurmak
  • kafasından çıkarmak (veya atmak)
  • kafasından geçirmek
  • kafasında şimşek çakmak
  • kafasında tutmak
  • kafasını ezmek
  • kafasını işletmek
  • kafasını kaldırmak
  • kafasını kaldırmamak
  • kafasını kaşıyacak vakti olmamak
  • kafasını kırmak
  • kafasını kullanmak
  • kafasını kurcalamak
  • kafasının bir tahtası eksik (veya noksan) (olmak)
  • kafasının dikine gitmek
  • kafasının etini yemek
  • kafasının kontağı atmak
  • kafasını sarmak (veya açmak)
  • kafasını sokmak
  • kafasını taştan taşa çarpmak (veya vurmak)
  • kafasını toplamak
  • kafasını tütsülemek
  • kafasını uçurmak
  • kafasını vurmak
  • kafası sarmamak
  • kafası sersem sepet (olmak)
  • kafası şişmek
  • kafası yerinde olmamak
  • kafası yerine gelmek
  • kafa tutmak
  • kafaya almak
  • kafaya çıkmak
  • kafa yapmak
  • kafaya takmak
  • kafayı (bir yere) vurmak
  • kafayı bulandırmak
  • kafayı bulmak
  • kafayı çalıştırmak (veya işletmek)
  • kafayı değiştirmek
  • kafayı tütsülemek (veya dumanlamak)
  • kafayı üşütmek
  • kafayı yemek
  • kafa yok!
  • kafa yormak

Birleşik Kelimeler: kafa çıkışı, kafa dengi, kafa sesi, kafa işçisi, kafa kâğıdı, kafa koçanı, kafakol, kafatası, kafası boş, kafası bulutlu, kafası çatlak, kafası dumanlı, kafası iyi, kafası kıyak, kafası kontak, kafası küflü, kafası örümcekli, kafası tembel, kalın kafa, kurukafa, kuru kafa, taş kafa


SAFA (Kelime Kökeni: Arapça ṣafāʾ)


[isim]
  • 343 sefa

KARAFA (Kelime Kökeni: Fransızca carafe)


[isim]
  • Uzun boyunlu, kulpsuz küçük rakı sürahisi

    Garson gel şu karafayı doldur. - Hüseyin Rahmi Gürpınar


MALAFA


[isim] [teknik]
  • Önceden delinmiş parçaları tornalamaya özgü torna tezgâhı bağlama aleti

MANKAFA


[sıfat]
  • Anlayışı kıt (kimse)
[halk ağzında]
  • Sakağı hastalığına tutulmuş (at)

PRAFA (Kelime Kökeni: Fransızca préférence)


[isim]
  • İskambil kâğıtlarıyla oynanan bir oyun türü

KURUKAFA


[isim] [hayvan bilimi]
  • Tırtılları patates yaprağı yiyen, alt kanatları sarı, üstü kahverengi bir tür kelebek (Acherantia adrophos)

ZÜRAFA (Kelime Kökeni: Arapça zerāfe, zerrāfe)


[isim] [hayvan bilimi]
  • Geviş getiren memelilerden, Afrika'da yaşayan, çok uzun boylu ve boyunlu, derisi benekli, ot yiyen hayvan (Giraffa camelopardalis)
[halk ağzında]
  • Bir boncuk oyası türü

    Eski peçemdeki sıçandişlerini söktüm, yeni peçemin kenarındaki zürafayı bitirdim. - Sermet Muhtar Alus

Ata Sözleri ve Deyimler

  • zürafa gibi