ABLATİF Harflerini İçeren 4 Harfli Kelimeler

ABLATİF harflerini içeren 4 harfli 21 kelime bulunuyor. 4 harfli ABLATİF kelime türetme listesi ve kelime anlamları.

FABL12, AFAL10, AFAT10, ALFA10, FAAL10, FLİT10, FAİL10, İTFA10, İFTA10, LİFT10, ABAT6, ABLA6, ABLİ6, BALA6, BATİ6, BİAT6, TABL6, TABİ6, TABA6, LATA4, TALİ4

LATA (Kelime Kökeni: İtalyanca latta)

[isim]
  • Dar ve kalınca tahta
[isim] [eskimiş]
  • Osmanlılarda ilmiyenin giydiği bir üstlük türü

    Latasının kollarını geçirerek kapıya doğru yürüdü. - Peyami Safa

TALİ (Kelime Kökeni: Arapça tālī)

[sıfat] [eskimiş]
  • İkinci derecede olan, ikincil

Birleşik Kelimeler: tali yol

ABAT (Kelime Kökeni: Farsça ābād)

[sıfat] [eskimiş]
  • Bayındır

Ata Sözleri ve Deyimler

  • abat etmek (veya eylemek)
  • abat olmak

ABLA

[isim]
  • Bir kimsenin kendisinden büyük olan kız kardeşi
[argo]
  • Genelev veya randevuevi işletmecisi kadın, çaça, mama (II)

    Bir akşam gel benimle, gidelim bir sarhoşluk edelim, ablaları şöyle bir dolaşalım. - Memduh Şevket Esendal

[teklifsiz konuşmada]
  • Erkeklerin kız veya kadınlara seslenirken söyledikleri söz

Birleşik Kelimeler: gelin abla

ABLİ (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim] [denizcilik]
  • Yatay serenlerin ucuna bağlı bulunan ve bunları sağa, sola veya ortaya çevirmek için yararlanılan halat veya palanga

Ata Sözleri ve Deyimler

  • abliyi kaçırmak (veya bırakmak veya koyuvermek)

BALÂ

[isim]
  • Ankara iline bağlı ilçelerden biri
[isim] [halk ağzında]
  • Yavru, çocuk

BATİ (Kelime Kökeni: Arapça baṭī)

[sıfat] [eskimiş]
  • Yavaş, ağır

BİAT (Kelime Kökeni: Arapça beyʿat)

[isim] [eskimiş]
  • Bir kimsenin egemenliğini tanıma
[tarih]
  • Osmanlı Devleti'nde padişah öldüğünde tahta geçecek oğlunun devlet yönetimindeki etkili gruplarca kabul edilip onaylanması

Ata Sözleri ve Deyimler

  • biat etmek

TABL (Kelime Kökeni: Arapça ṭabl)

[isim] [eskimiş]
  • Davul

TABİ (Kelime Kökeni: Arapça tābiʿ)

[sıfat]
  • Bağımlı

    Sanki bütün kamara, bütün halk, onlara tabi, onlara mahkûmdu. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

  • tabi kılmak
  • tabi olmak
  • tabi tutmak

[isim] [eskimiş]
  • Basıcı

TABA (Kelime Kökeni: Fransızca tabac)

[isim]
  • Kuru tütün yaprağını andıran kızılımsı kahverengi, tütün rengi
[sıfat]
  • Bu renkte olan

AFAL

[sıfat]
  • Şaşkın, dağınık, ne yapacağını bilmez

    Bir top ağzından henüz fırlamış gibi afal ve dağınıktı. - Falih Rıfkı Atay

Birleşik Kelimeler: afal afal

AFAT (Kelime Kökeni: Arapça āfāt)

[isim] [eskimiş]
  • Afetler

ALFA (Kelime Kökeni: Fransızca alpha)

[isim]
  • Yunan alfabesinin birinci harfi

Birleşik Kelimeler: alfa ışınları

[isim] [bitki bilimi]
  • Kuzey Afrika'da ve İspanya'da yetişen ve kâğıt, ip, halı yapımında kullanılan bir bitki (Stipa tenacissima)

FAAL (Kelime Kökeni: Arapça faʿāl)

[sıfat]
  • Çok çalışan, çalışkan, canlı, hareketli, aktif

    Medeni milletler arasında faal bir unsur olabileceğimizi ispat etmemiz lazımdır. - Falih Rıfkı Atay